Posted from Andalusia, Alabama, United States.

Dit is mijn uitzicht uit mijn kant van de slaapkamer……

 

 

Vanmorgen. Ik word wakker van kletsende mensen. Ik doe mijn “shade” omhoog en zie op 1 ½ meter afstand:

Een man in een wit pak, die staat te scheppen in de aarde vlak achter ons motor home en daarom heen staan in een cirkel zeker tien andere mannen (witte en zwarte) allemaal in witte pakken, allemaal met hun gezicht naar ons huis. Ik wrijf mijn ogen uit. Ben ik wel echt wakker?

OK, natuurlijk, dan zien we dat er een groep mensen van het “Department of Correction” (gewoon gevangenen) bezig is aan het onderhoud van het State Park. Onvoorstelbaar, ze zijn hier de hele dag lekker buiten aan het “werk”. Het gaat op zijn elfendertigst, denk niet dat ze zich kapot werken. Ze doen meer niets dan iets. Ze zwermen door het State Park, de bewaking is ook ergens, maar absoluut niet steeds in beeld. Toch een totaal ander beeld dan dat we eerder hadden, waar we gevangenen met gewapende bewaking gewoon echt aan het werk zagen. Het is niet griezelig, maar je voelt je wel even iets meer bekeken als je een voet buiten de deur zet.

Voorzichtig een foto gemaakt.  Ook this is America!

 

Gary, een vriend van Jerome met een ongelofelijk leuk zuidelijk accent  komt even om ons TV en DVD speler probleem op te lossen. Het kan maar een probleem zijn dat de DVD speler zijn signaal niet doorgeeft aan de TV in de slaapkamer; het kan maar een probleem zijn dat de 2 e DVD speler, waar we Europese DVD’s op kunnen afspelen helemaal geen signaal meer geeft……problemen opgelost door Gary!

Vanmorgen heeft Jerome ons zijn nieuwe hobby geshowd “motoren”. Hij koopt ze op, knapt ze op, zorgt dat ze weer werken en gaat er dan mee naar een show.

Een motortje van een wasmachine, een grotere voor een ijzerzaag en voordat je het weet heeft hij twintig van deze apparaten, zegt Anne. Hij koopt dan ook een ijzerzaag en een cornmolen en knapt ze helemaal op, gewoon voor de sport.

 

 

 

Deze man is zo ontzettend handig en enthousiast. Hij heeft b.v ook deze prachtige “militairy folding chair” gebouwd. Als je je hand onder het midden van de zitting houdt, klapt de stoel op. Een vreselijk precies werkje om dit te maken, dat zal elke houtbewerker beamen.

En ’s avonds is er een “greeting meeting” georganiseerd door Anne en Jerome in David’s Catfish House waar we met  9 vrienden van hen aan tafel gingen.

 

Morgenochtend rijden we om 8 uur naar Anne en Jerome. Zetten ons huis en onze auto in hun tuin. Dan brengen zij ons “even” (1 ½ uur rijden) naar het vliegveld in Pensacola, Florida.

Zoals 1 van hun vrienden vanavond zei: You have takers and givers….Jerome is a giver!

Wij zijn dan maandag alweer thuis en gaan heerlijk “Sarinah” eten halen en met Marieke en Arnold naar Judith, Maarten, Ella en….Maya! Even weer bij knuffelen met allemaal!

Leuk dat jullie allemaal weer hebben mee genoten van deze reis. Tot gauw in Nederland!