Posted from Las Vegas, Nevada, United States.
We gaan via de noordkant om de bergketen die hier achter de campground ligt heen en rijden zo’n 160 km naar Charleston Peak. Het begin van de rit is the middle of no where. Wat een enorme ruimte weer, heerlijk. Bij Indians Springs een militaire basis en een stukje verder gaan we de bergen in. In Spring Mountain National Recreation Area klimmen we naar 8350 ft.
Eerst kijken bij Lee Canyon. Daar is een ski-oord. Maar de echte sneeuw laat nog op zich wachten. Er ligt wel een heel klein beetje langs de weg op een schaduw plek.
Er is een kleine piste open waar zeker een meter sneeuw opgespoten is. De tweede piste is nog niet open, daar moet nog meer sneeuw op. Dat duurt nog een aantal nachten. En de andere pistes wachten op echte sneeuw. Je rijdt zo’n weg en komt niemand tegen. Dan ben je super verbaasd als er daar boven best veel mensen aan het skiën zijn.
Je wordt voortdurend gewaarschuwd voor wildlife. En ja, hoor, we zien een wilde burro met jong!
Dan gaan we via de Deer Creek Road naar Mt. Charleston. Je rijdt dan hoog langs de vallei met een schitterend, bijna niet te fotograferen, uitzicht.
Mt Charleston is een plaatsje hoog in de bergen. Cathedral Rock overheerst.
En allemaal van die huizen, sommigen “log”huizen, tegen de berg.
Old Town is een heel afgesloten privé gebiedje met heel veel huizen, zo te zien aan de brievenbussen.
Geen skigebied maar ontzettend veel hike mogelijkheden. Dat vinden wij dus ook altijd zo leuk. We komen een jonge knul tegen met zijn Labrador. Die was naar de Springs en naar de top geklommen. Had daar een nacht in een tentje geslapen en nu op de weg terug. En wat zegt zo’n knul: heerlijk, even niets om over na te denken. Niet bang voor wildlife, cougars? Nee de hond gaat wel grommen als er onraad is. Toch zijn mensen hier nog een graadje sportiever dan wij!
De Joshua Trees groeien op de hoogte tussen 4 en 6000 ft. We hebben nog nooit zoveel Joshuas bij elkaar gezien.
Er staan natuurlijk ook Yucca’s tussen. Kijk, zo groeit zo’n jonge Joshua op met een bescherming van zo’n bush plant.
Leuk, als we op de terugweg via Las Vegas nog even langs gaan bij Cactus Joes treffen we daar Sarah, die voor ons op alle planten op zoek gaat naar zaden. Ze doet elke soort in een zakje en schrijft de naam erop. Judith en Ben, nu jullie.
16/12/2017 om 7:29 pm
Goh dat weer ziet er vervelend uit zeg. Wat koeler misschien maar beter dan een dike grijze deken. Wederom een mooi gebied en bijzonder met de sneeuw erbij. Zo zit je in de woestijn en zo kun je skien. Prachtige plaatjes.