Posted from California, United States.

Wat doen we vandaag? Gaan we vroeg opstaan en de rit (uit en thuis 283 km) door Yosemite National Park maken? Ja. Zodra we  om 9.15 uur in de Tioga Pass rijden zijn we al weer helemaal blij dat we zijn gegaan. Wie ontbijt er nu vandaag in Yosemite National Park?

Wim is voor de vierde keer in Yosemite National Park en ik voor de derde keer en toch was het weer een nieuwe ervaring. De vorige keer waren we in oktober in dit gebied. Dat was heel mooi want het was droog en daardoor hebben we de Tufa bij Mono Lake toen zo goed gezien. Onze tocht door Yosemite was toen ook schitterend maar we hadden toen “droge” Yosemite Falls.

Vandaag……fantastisch. Het beeld is gelijk al anders doordat er nog sneeuw ligt. Overal langs de weg veel water en moeras gebieden. Eindelijk levende herten gezien. Tot nu toe scoorden we alleen dode herten.

Natuurlijk hebben we al eerder in onze reizen de “Bear Proof” afvalbakken overal gezien. Hier zien we voor het eerst de “Food Box” . Overal staan op de campsites en trailheads deze boxen waar mensen hun koelboxen met eten in zetten.

In Yosemite Village is het echt onvoorstelbaar druk. Dit park zou langzamerhand hetzelfde systeem moeten gaan hanteren als in Zion National Park. Parkeren buiten het park en een constante shuttle voorziening.

Met moeite vinden we een parkeerplekje. Vandaar uit kunnen we naar de Lower Yosemite Falls (rechter foto) lopen. Upper en Lower zijn samen 739 meter.

En tja, als daar zo’n gigant ligt, dan bouw je daar gewoon een boardwalk omheen.

Meer dan beroemd zijn de Half Dome (een 670 meter hoge rots, de steilste in de VS) en El Capitan, een 900 meter hoog blok.

Op de terugweg over de Tioga Road, die overigens de hoogst gelegen weg in de USA is, stoppen we op wat meer plekjes. Een van de mooie punten is Olmsted Point.

We vinden een “wouw” plekje aan het Tenaya Lake voor de lunch. Het was er alleen veel te  koud. 14 graden met een zeer koude wind.

En daar is de Lembert Dome. Hij steekt 240 meter boven de “meadows” uit. De vorige keer (in 2012) hebben we hier ook staan kijken naar die “rock climbers”. En ja, hoor er zijn weer drie mensen bezig zich naar boven te werken.

Het laatste stuk van de route gaat weer over de Tioga Pass. (3031 meter)  Een gedeelte van die weg ziet er echt heel eng uit. De weg ligt daar eigenlijk in een rock-slide. Maar Wim rijdt gewoon rustig en gelukkig blijft alles op zijn plaats.

Daar beneden ligt Mono Lake. We gaan terug via de June Lake Loop. Ook een prachtige weg. Via Grant Lake en Silver Lake kom je dan weer bij June Lake, waar ons huis nu staat.

Yosemite National Park, 3000 km² vol natuur, wat een prachtig natuurreservaat! 25 augustus 2016 bestaat dit park 100 jaar! Je zou er nog dagen kunnen genieten, er zijn volop “hikes” te doen. Wie weet?