Posted from Washington, United States.

Vanmorgen om 10 uur stappen we in de auto bij Darlene Yockey, die wij gisteren hebben ontmoet. Zij woont achter de campground en verbouwt daar Alfafa.

Haar dochter en schoonzoon, Maeyowa en Derosa (van Ponderosa Pine Tree, de den die hier veel voorkomt) wonen hier 7 mile vandaan  Zij zijn homesteaders  en leven off the grid,  dus niet verbonden aan elektriciteit, water en gasnetten.

We slaan af bij een “cowpath”. Hun brievenbus aan de weg laat al zien dat zij vorig jaar niet helemaal gespaard zijn gebleven voor de brand.

We rijden 2 mile the middle of no where in. De “weg” loopt langs een creek, die ook behoorlijk overstroomd is geweest en daardoor een aantal dagen is afgesloten.

Het gebied om het huis heeft een deerfence. Als we door het eerste hek heen zijn laat Darlene ons de nieuwe behuizing van de kippen zien. Een oude trailer.

En het zwembad! Daar is ook een soort kelder waar veel ingemaakte producten worden bewaard.

Daar beneden is ook een moestuin. Die vinden we al geweldig, maar als we boven komen zien we dat “beneden” maar een heel klein stukje is. En overal bloemen.

Als we boven komen worden we verwelkomt door Maeyowa.

We gaan een gezellig huis binnen, dat in de winter door een houtkachel wordt verwarmd. Het uitzicht uit het keukenraam maakt dat je graag in de keuken staat!

In de winter valt hier ongeveer een meter sneeuw. Hun auto heeft een sneeuwschuiver op de voorkant en verder gaan ze met ski’s of sledes naar beneden.

Maeyowa vertelt dat er een aantal appel en kersen bomen zijn verbrand en hun wijnstokken. Nu groeien er nog wat wijnranken de boom in.

De brand is ernstig dichtbij gekomen. Een kippenhok is ook in vlammen opgegaan. Op enig moment moest de brandweer zich terugtrekken omdat er het risico was dat ze werden ingesloten. Maeyowa en Derosa zijn gebleven. Ze vertelt dat ze al dagen lang volgens een plan hun maatregelen aan het nemen waren, zoals maaien en nat houden. Omdat ze thuis zijn gebleven hebben zij een groot deel van hun eigendommen kunnen sparen.

Waren jullie bang? We waren voorbereid.

Wat doe je als je het vuur toch te dicht bij komt? Dan loop je met een deken om je heen en goede “boots” een gebied in dat al is verbrand. Of je gaat met een rietje onder water in het zwembad.

Er staan zonnepanelen die meedraaien met de zon. Die leveren energie, ook voor het aandrijven van de waterpomp bij de bron. Er is een douche buiten die warm water krijgt door zonnewarmte collectoren. Er is een sauna, er is een bad buiten te midden van de bloemen, en er is een tafel waar in de zomer matrassen op worden gelegd om buiten te slapen.

Overal op het terrein schuurtjes. Maar ook een nieuwe waar zij nu al het gereedschap aan het verzamelen en organiseren zijn.

Je kiest om zo te leven en jezelf te onderhouden. Zelfstandigheid maar vooral de “Freedom” is wat hun keuze heeft bepaald. Derosa is een huizenbouwer, dus die is aan het werk in de vallei. Maeyowa zorgt voor alles in en om het huis. Hun kinderen zijn hier opgegroeid. Zij gebruiken heel veel groenten zelf (zijn vegetarisch) maar heel veel van hun producten worden gewoon weggegeven, of geruild voor iets anders. Soms wordt er ook verkocht op markten, b.v. uien , maar het is zeker geen bedrijf in die zin.

Dit is een puur idealistische wijze van leven. Maeyowa en Derosa wonen hier al dertig jaar en zijn door schade en schande wijs geworden. Zo wijs, dat er nu allemaal jonge mensen hen benaderen voor advies. Zij zweeft niet, ze is gewoon heel reëel en leuk! Zij leven ook absoluut niet geïsoleerd, ook al hebben zij in geen velden of wegen buren. Zij hebben heel veel vrienden, overal vandaan, die naar hen komen. De schoolbus is ingericht als een motor home.

Dit is toch wel weer heel bijzonder om deze moeder en dochter te hebben ontmoet. En het is fantastisch zoals zij ons binnen laten komen in hun leven.  We wisselen email en website uit, zodat we in contact kunnen blijven en zij kunnen lezen wat wij over hen vertellen.